Systemy komunikowania społecznego w krajach skandynawskich – komunikowanie organizacyjne i polityczne

Wykłady 30 h – dr Kazimierz Musiał

1. Teoria systemów w nauce o komunikowaniu
- pojęcie systemu społecznego

- pojęcie systemu politycznego

- pojęcie systemu komunikowania s. 103 – rys. s. 104,106

- modele systemowe w komunikowaniu

Model Newcomba, s. 95 – rys s. 95

Model DeFleura, s. 100 – rys s.101

Dobek-Ostrowska, Bogusława (2006), Komunikowanie polityczne i publiczne, Warszawa: PWN, 91-94

Część pierwsza - KOMUNIKOWANIE POLITYCZNE

2. Komunikacja polityczna – definicje i interpretacje pojęcia

Dobek-Ostrowska (2006), Komunikowanie polityczne i publiczne, 129-161.

3. Mediatyzacja polityki i komunikowania politycznego

Dobek-Ostrowska (2006), Komunikowanie polityczne i publiczne, 158-159.

4. Komunikowanie polityczne a manipulacja i propaganda

• Manipulacja a inne działania mające na celu sterowanie ludźmi
• Język jako narzędzie manipulacji
• Proces komunikowania jako akt perswazji
• Treści i formy manipulacyjnych zabiegów stosowanych przez mass media
• „pseudowydarzenie” i medialność wydarzenia

Literatura:

P. Pawełczyk, D. Piontek, Socjotechnika w komunikowaniu politycznym, Poznań 1999, Wstęp, s. 11-14; rozdz. II, s. 38-60; rozdz. III, s.78-83.

5. Uczestnicy procesu komunikowania politycznego

Dobek-Ostrowska (2006), Komunikowanie polityczne i publiczne, 163-200.

6.-7. Perspektywa techniczna komunikowania politycznego

Kompetencje aktora politycznego

Dobek-Ostrowska (2006), Komunikowanie polityczne i publiczne, 279

Marketing polityczny i wyborczy

Dobek-Ostrowska (2006), Komunikowanie polityczne i publiczne, 305-319.

Public relations w komunikowaniu politycznym

Dobek-Ostrowska (2006), Komunikowanie polityczne i publiczne, 339-375.

CZĘŚĆ Druga - KOMUNIKOWANIE ORGANIZACYJNE

8. Komunikowanie organizacyjne – retoryka reorganizacji

March, James & Johan P. Olsen (2005): Instytucje. Organizacyjne podstawy polityki. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar, s. 94-99.

9. System komunikowania organizacyjnego (wewnątrzinstytucjonalnego)

Dobek-Ostrowska (2006), Komunikowanie polityczne i publiczne, 107.

10.-11. Komunikowanie się w organizacji jako przykład komunikowania grupowego

· Pięć teorii organizacji (podejście: mechanistyczne, zorientowane na relacje międzyludzkie, podejście systemowe, podejście kulturowe, podejście polityczne)

· Pojęcie synergii

· Metoda analizy dyskusji Roberta Bales’a

· Sieci komunikowania się w organizacji

· Kierunki komunikowania się w organizacji

Literatura:

B. Sobkowiak, Procesy komunikowania się w organizacji, [w:] Współczesne systemy komunikowania, red. Bogusława Dobek-Ostrowska, Wrocław 1998,s. 33-37.

E. Griffin, Podstawy komunikacji społecznej, Gdańsk 2003, s.233-235; 262-264.

12.-13.Globalizacja, uniwersalizacja i tożsamość – sygnały zmian komunikacji wobec procesu adaptacji do nowej rzeczywistości

• pojęcia „globalizacji”, „uniwersalizacji” i „tożsamości”

· kultury centralne i peryferyjne,

· kultura globalna, kultura lokalna

• diagnoza i prognoza systemu globalnego aspekcie kulturowym

· glokalizacja

· makdonaldyzacja

Literatura:

K. Krzysztofek, Globalna kultura i globalne zarządzanie, [w:] „Sprawy Międzynarodowe”, styczeń-marzec 2000, s. 67-86.

K. Stankiewicz, Globalizacja a kultura światowa. Homogenizacja a dywersyfikacja, http://www.racjonalista.pl/kk.php/t,4167

G. Ritzer, Makdonaldyzacja społeczeństwa, Warszawa 2003, passim

14. Specyfika skandynawska komunikowania politycznego

http://www.politiskkommunikation.dk/

http://www.gf.dk/polkomm2.htm

15. Specyfika skandynawska komunikowania organizacyjnego